Czas zaprzeszły używamy w sytuacji, gdy mówimy o dwóch czynnościach z których jedna odbyła się wcześniej niż druga. Pierwsza czynność późniejsza jest podawana w czasie Präteritum, zaś druga, która odbyła się wcześniej w czasie Plusquamperfekt.
Konstrukcja
Haben, lub sein + … + Partizip II
Czasowniki posiłkowe haben i sein są odmienione w czasie Präteritum (Imperfekt).
Tabelka
Jeżeli korzystasz z telefonu komórkowego, aby zobaczyć tabelkę przejedź po niej palcem.| haben (mieć) | sein (być) |
| ich hatte du hattest er/sie/es hatte wir hatten ihr hattet sie/Sie hatten |
ich war du warst er/sie/es war wir waren ihr wart sie/Sie waren |
Przykłady
- Ich hatte bis 18 Uhr gearbeitet – Pracowałem aż do 18.
- Sie hatte sehr lange geübt – Ona ćwiczyła przez dłuższy czas.
Zdanie, które możemy faktycznie powiedzieć:
- Nachdem ich gestern fast nicht gechlafen hatte, war heute Morgen müde. – Po tym jak wczoraj prawie nie spałem, dziś byłem zmęczony.
Zastosowanie
Czas Plusquamperfekt jest ostatnim i jednym z najrzadziej używanych czasów w języku niemieckim. Mimo to warto go poznać, dzięki tej konstrukcji gramatycznej w prosty sposób zyskamy dodatkowy plus na rozmowie kwalifikacyjnej w Niemczech. Dodatkowo,
- czas zaprzeszły jest używany w zdaniach okolicznikowych czasu ze spójnikiem nachdem;
- gdy chcemy zasygnalizować fakt nierówności pomiędzy wydarzeniami.
Partizip II
Formę Partizip II tworzymy poprzez dodanie do czasownika przedrostka -ge i końcówki -t. Więcej tutaj
Kiedy sein, a kiedy haben?
Haben używamy do czegoś co określa stan, a sein do aktywności określających ruch.
Dodatkowo
Haben gdy czasownik:
- wymaga dopełnienia w bierniku;
- jest zwrotny, lub modalny
Sein używamy gdy czasownik
- nie wymaga dopełnienia w bierniku;
- zawsze przy werden, bleiben.